Ik kreeg al een herhaald verzoek omdat de deadline was verlopen, maar wanneer moet ik deze column nou schrijven? Ik heb geen tijd! De afwas staat nog op het aanrecht te wachten tot de vaatwasser weer leeg is. Het is me net gelukt om precies op tijd mijn dochter uit de bso te halen en in 10 minuten eten op tafel te zetten dat ook nog eens best gezond was en het kind ligt in bed, lekker te lezen. Voorlezen zit er niet in vanavond, want mama moet nog werken. Een column schrijven waar ik geen tijd voor heb.
Ik ga van afspraak naar afspraak, precies goed genoeg voorbereid en voel me de hele dag tekortschieten. Vooral in mijn eigen hoofd overigens, want baas, collega’s en dochter zijn best tevreden. Maar ik vind er van alles van. Gelukkig slaap ik prima, maar binnen één seconde na ik wakker word, slibt mijn hoofd weer vol werk, huishouden en andere verplichtingen. Verplichtingen. Verplichtingen. Wie verplicht me eigenlijk? Wie hou ik nu voor de gek? Wat moet ik allemaal van mezelf? Wat gebeurt er als ik zeg dat ik geen tijd heb? Ik weet het wel: dan blijf ik de hele dag achter de feiten aan hollen, gevangen door mijn agenda en veroordeeld tot slavernij van mijn zelfgecreëerde werkelijkheid. Precies: ik heb dit allemaal zelf voor elkaar gekregen. Het is MIJN leven. En blijkbaar heb ik zelf besloten dat ik geen tijd heb.
HMMMMM.
Oké…. En nu dan? Tijd is toch absoluut? Kan ik meer tijd maken door anders te denken? Wat gebeurt er als ik mijn schaarste-gedachte vervang door overvloed? ‘Ik heb alle tijd van de wereld.’ Ik zeg het een paar keer hardop tegen mezelf. En vreemd genoeg heeft het effect: ik voel mijn lijf ontspannen bij deze boodschap. Alsof ik niet meer alles in een te strak pak hoef te persen. Maar ik voel ook dat ik mijn hoofd overbelast door alles daar op te slaan. En de woorden die ik gebruik, bevestigen alleen maar wat ik niet wil: snel, opschieten, haast, geen tijd…
IK BESLUIT EEN AANTAL DINGEN TE VERANDEREN:
- op een rijtje zetten wat er in mijn hoofd zit, zodat daar weer ruimte ontstaat.
- letten op de woorden die ik gebruik: laat ik ermee zien wat ik wel wil of eigenlijk wat ik niet wil?
- ik neem de tijd: de tijd is van mij en niet andersom
- niet alles hoeft nu: focus en kies
- genieten van kleine momenten: kopje thee op de bank, mijn katten aaien, mijn dochter knuffelen
- luisteren naar mijn dochter die in bed een liedje van de film Frozen ligt te zingen: laat het los, laat het gaaaaaan…
En zo had ik toch nog tijd voor deze column.
