Gisteravond viel het me weer op, In een interview op TV ageerde iemand tegen het bouwen van een moskee: ‘Ze moeten wegblijven uit onze wijk. We hebben alleen maar last van ze.’ En nog los van de inhoud (daar kan ik niet over oordelen), viel me de toon van de communicatie op. En dat was niet de eerste keer. Ik zie veel mensen communiceren op een ronduit vijandige toon. Vol cynisme, aannames en oordelen en met een boze lading. Niet alleen als het over ‘indringers’ in de wijk gaat, maar ook bijvoorbeeld tegen hun partner of kinderen. Een moeder die alleen maar tegen haar kind roept wat het niet mag, afsluitend met: ‘wat ben je toch een zeur!’ Of de man die continu smalende opmerkingen naar zijn vrouw maakt over haar uiterlijk. Waarop de vrouw dan weer passief-agressief reageert met lichaamstaal en zuchten.
WAAROM?
Maar waarom doen we dit? Waarom zo aanvallend? Waarom discussiëren we om ons gelijk te krijgen? Waarom willen we anderen pakken op onjuistheden? Waarom gaat het over wie de schuld heeft? Waarom zijn we zo streng? En hoe praat je eigenlijk tegen jezelf? Ook zo neerbuigend en negatief? Vol zelfverwijt en jezelf uitscheldend? We zijn het normaal gaan vinden om op deze manier in verbinding te staan met anderen.
HET KAN OOK ANDERS
Communicatie, taal, is bedoeld om te verbinden. Om elkaar te ontmoeten, te leren kennen en samen te werken. woorden hebben energie. Je emoties stuur je mee als lading bij de woorden die je schrijft of uitspreekt. Daarom kunnen woorden ook raken. Hier wat tips om liefdevoller en bewuster te communiceren:
1. Spreek constructief
Gebruik taal vooral om aan te geven wat je wel wilt in plaats van wat je niet wilt. Waar je voor bent, in plaats van tegen en waar je naartoe gaat in plaats van waar je van af wilt. Positief geladen woorden geven niet alleen de ander, maar ook jouzelf meer richting.
2. Stel vragen
Oké, het lijkt een open deur. Maar in de praktijk blijkt dit toch best ingewikkeld. Denk niet dat je weet hoe het zit, maar stel (open) vragen aan de ander zodat deze de informatie kan geven. Wees geïnteresseerd en nieuwsgierig: op facebook, naar je collega en in contact met je kind.
3. Luisteren
Veel mensen denken dat luisteren hetzelfde is als wachten tot je weer kunt praten. Probeer eens echt open te staan voor wat je hoort en ziet. Luisteren doe je met al je aandacht. Ga achterover zitten, ontspan, maak je hoofd leeg en focus.
4. Erken
Vaak hebben we de neiging om in te gaan tegen wat de ander zegt. Op die manier ontstaat strijd. Een alternatief is dat je eerst herhaalt en erkent wat de ander zegt en het vervolgens aanvult met jouw input. Zo kom je samen verder in plaats van tegenover elkaar te staan.
5. Laat meningen los
Probeer eens een dag te communiceren zonder je mening te geven. Gen oordeel, geen invulling, geen labels. Gewoon niet. Het doet er namelijk vaak niet toe wat je ergens van vindt; wel wat je kunt betekenen voor een ander. Wijzig je perspectief.
Ik heb er nog eentje voor je. Vind een armbandje, bijvoorbeeld zo’n gekleurde rubberen en doe hem om je pols. Steeds als je merkt dat je klaagt, zeurt of moppert, gaat het armbandje naar je andere pols. De bedoeling is om een hele dag je armbandje aan dezelfde pols te dragen.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met deze tips. Wil je het me mailen naar contact@suzanneunck.nl? Dan maak ik er een mooie blog van op www.suzanneunck.nl.
