Wist jij dat mensen het reizen als een van meest stressvolle gebeurtenissen ervaren, vooral met een vliegreis erbij? Niet alleen omdat ze zorg hebben over de vliegreis zelf, maar vooral de voorbereiding zoals het inchecken, het meenemen van de juiste spullen, het vergeten van zaken, etc. Het blijkt zelfs dat sommigen spontaan aan tijdelijk geheugenverlies lijden. Zo heb ik een collega die op het vliegveld steeds zijn spullen vergeet, van gloednieuwe koptelefoon tot aan Ipad, ook al vliegt hij wekelijks. Ik reis regelmatig voor mijn werk en vind het reizen juist leuk. Mensen kijken die zich naar hun gate haasten, nog even een kopje koffie in de Chocolate bar op Schiphol en dan rustig met je koffertje het vliegtuig in. Maar naar Florence was alles anders.
FLORENCE
Want een lang weekend Florence moest het worden. Mijn moeder is dit jaar 80 geworden en ik dacht, ik doe eens gek. Ik wilde al lang eens ‘secret escapes’ uitproberen en vond daar een design hotel aan de rand van het centrum. Op de foto’s zag het er goed uit, precies naar de wensen van mijn luxepaard moeder. Snel geboekt maar dan nog de vlucht. Gelukkig konden we nog boeken bij de ons onbekende vliegmaatschappij Vueling. Mijn moeder heeft me wel 3x gevraagd met welke maatschappij we nu gingen. Net daarvoor ging zoonlief naar Rome met school en had dezelfde maatschappij. Die vlucht ging prima, dus heb er geen 2x over nagedacht.
LAAT
Maar precies op het moment dat ik met mijn moeder op pad ga, loopt niets soepel. Daar was al het eerste appje uit Brabant. “De NS zegt dat de trein niet verder rijdt dan Dordrecht. Helemaal omreizen en 3x overstappen”. Ik stap vast naar de balie van de vliegmaatschappij, want het gaat krap worden voor mijn moeder. Daar aangekomen wordt er druk gebeld. Hier staat dat uw vliegtuig vertraging heeft van 3 uur, hij is nog niet eens vertrokken uit Italië. Dus is mijn moeder op tijd! De opluchting duurt maar kort. Want het vliegtuig komt te laat en niet zo’n beetje ook. 9 uur later dan gepland, vertrekt het vliegtuig. Ieder horecapunt op Schiphol is nu persoonlijk door ons getest, wel op kosten van de vliegmaatschappij, dat dan weer wel.
KRAP
Blij dat we eindelijk het vliegtuig in mogen. De meneer naast mij is wat minder blij. Zijn handbagage past nergens meer en hij zelf nog minder. Hij kan zijn benen niet kwijt tussen eigen zitplaats en leuning van degene vóór hem. En er is geen alternatief. Gelukkig is er geen eten of drinken wat langs komt in een kar, dus hij kan zijn benen naar het gangpad draaien. Zuchtend ondergaat hij volledig opgevouwen de 2 uur durende vlucht. In mijn app check ik nog even hoe lang ik er eigenlijk met de auto naar Florence over had gedaan. Na middernacht haasten we ons opgelucht naar enkele taxi’s die nog actief zijn.
HOE LANG NOG?
Al dat gedoe van vertraging, drukte, krapte en geen service aan boord doet me denken: Hoe veel rek zit er nog in het vliegverkeer? En dan praat ik nog niet eens over de vervuiling. Als de vliegtaks fors omhooggaat, hoe lang accepteren we dan nog dat we als kistkalveren een reis moeten ondergaan? Hoe lang blijven prijsvechters nog op de centimeter meten om zo veel mogelijk mensen te vervoeren? En loopt vertraging uit op extreme wachttijden omdat er geen ander tijdslot meer beschikbaar is om op te stijgen of te landen? Of vind je als consument dat als je veel betaalt, je ook recht hebt op een aangename reis? Misschien moet ik gewoon minder gaan vliegen. Met de auto naar Florence is circa 13 uur, met de trein 16, en mijn vliegreis van voordeur tot voordeur duurde 14 uur. Nu eerst maar het geld claimen voor de vertraging, dan kan ik in ieder geval een nieuw weekend weg plannen. Ik denk met de trein.
Fotografie: iStockphoto
