Zoals bij de afgelopen presidentsverkiezingen bleek zijn de Verenigde Staten meer dan ooit verdeeld in twee kampen die elkaar nauwelijks het licht in de ogen gunnen. De wederzijdse afkeer tussen de Republikeinen en de Democraten is zo groot dat er zelfs gesproken wordt van de Verdeelde Staten van Amerika. Met zo’n benaming lijkt er heel wat aan de hand. Voor beleggers is het echter maar de vraag hoe belangrijk deze verkiezingen op de langere termijn nu echt waren? Voor de man in de straat en de stemming in de wereld is dat natuurlijk wel degelijk het geval. Maar, iedere keer wanneer er weer verkiezingen plaatsvinden in de Verenigde Staten worden er beschouwingen plaats over welke partij nu beter is voor de beurs. Voor (dag)handelaren kan dat van belang zijn, maar lange termijnbeleggers zouden er hun schouders over moeten ophalen al heeft het beleid van een president of van zijn partij in het Congres wel enigszins invloed op de financiële markten of bepaalde economische sectoren.
Er is een aantal studies gepubliceerd over welke sectoren onder de een en welke onder de andere president voordeel zouden kunnen hebben. Dit keer zijn dat bij de Democraten onder andere duurzame energie, farmacie en technologie en onder de Republikeinen fossiele energie en de financiële sector.
Maar, breder gezien en ervan uitgaande dat de belegger alleen geïnteresseerd is in het rendement op zijn vermogen maakt het eigenlijk niet uit wie president is van de Verenigde Staten. Dat klinkt misschien wat cru, maar onderzoek wijst uit dat beleggers in de loop van de geschiedenis onder Democraten en Republikeinen even goed of slecht af waren. Zo blijkt het gemiddeld jaarlijks rendement onder een Republikeinse president sinds 1900 uit te komen op 6,6 procent per jaar. Laat dat nu net precies hetzelfde zijn onder Democratische presidenten. Alle verhalen over Republikeinen die beter zouden zijn voor de zakenwereld en Democraten die met overheidsgeld strooien ten spijt, in de praktijk blijkt het niets uit te maken.
Nog een aardig weetje. Trump verschilde zo op het eerste gezicht vreselijk veel van zijn voorganger. Maar maakte dat ook maar iets uit voor de beurs? Onder Obama rendeerden de sectoren technologie en duurzame consumptiegoederen het best. Trump kwam aan de macht en deed het allemaal heel anders, maar wat blijkt? Technologie en duurzame consumptiegoederen zijn nog steeds het meest winstgevend. En wat was onder beide presidenten de slechtste sector om in te beleggen? Tja, dat was dus de energiesector… Over de volle periode van vier jaar maakte het voor de beurs dus niet uit wie er in het Witte Huis zetelde.
Een verdeeld Amerikaans Congres zal ervoor zorgen dat zowel de Democratische als de Republikeinse partij niet al z’n wetsvoorstellen aangenomen zal zien worden. Plannen voor een Obamacare 2.0, grote investeringen in de infrastructuur, extra regelgeving voor grote technologiebedrijven, belastingverhogingen en investeringen in duurzame energie komen hiermee op losse schroeven te staan. Al die plannen kosten heel veel geld. Nu het erop lijkt dat een (groot) deel van de beoogde investeringen niet heel soepel door het Congres zal kunnen worden geloosd, zal de Amerikaanse overheid minder geld hoeven te lenen. Die mindere (verwachte) vraag naar geld zorgt ervoor dat de prijs van geld, ofwel rente, daalt. En van een lagere rente weten we dat het koren is op de molen van beleggers. Die Verdeelde Staten zijn wat dat betreft zo slecht nog niet.
Fotografie: iStockphoto
