Statistisch dan wel historisch gezien staat de periode van oktober tot februari te boek als de beste periode op de aandelenbeurzen. Over bijvoorbeeld de laatste 20 jaar zijn de resultaten van de S&P 500 over oktober, november en december gemiddeld achtereenvolgens 1,65 procent, 2,05 procent en 1,5 procent. April was overigens in deze periode historisch de beste maand. November komt op de tweede plaats, oktober is met maart gedeeld derde en december is een goede vijfde.
Januari doet het beduidend minder met een gemiddeld verlies van ruim 0,25 procent over de afgelopen twintig jaar. Daarmee is januari de negende maand qua performance. Gemiddeld genomen doen alleen juni, augustus en september het slechter. Februari ontstijgt met een gemiddeld positief resultaat van 0,19 procent de middenmoot nauwelijks.
De moraal van het bovenstaande verhaal is dat vooral de laatste drie beursmaanden van het jaar historisch sterk zijn, terwijl januari en februari statistisch minder goede resultaten kunnen laten bijschrijven. Op zich is dat opmerkelijk, omdat oktober als een notoire crashmaand te boek staat. Zodra de aandelenkoersen een neerwaartse trend lijken te gaan vertonen, heeft iedereen oktober 1987 weer scherp voor ogen.
De laatste twee maanden van het jaar zijn daarentegen vaak goed. Het geval wil namelijk dat, naarmate het jaar op z’n einde loopt, beleggers vooruit gaan kijken. Het ligt het in de aard van mensen, en beleggers zijn nu eenmaal net mensen, om optimistisch naar het komende jaar te kijken. ‘Het kan nu misschien dan wel slecht gaan, maar volgend jaar dan…’, ‘de economie gaat volgend jaar herstellen’, ‘volgend jaar wordt het jaar van de aandelen’, etc. Deze zonnige kijk op het leven wordt in de aandelenkoersen ingeprijsd.
Een ander argument is het verschijnsel window dressing, waaraan door de grotere partijen wordt gedaan. De portefeuilles worden opgepoetst. De slechte aandelen gaan eruit en de goede aandelen van het afgelopen jaar worden gekocht. Dit geeft zowel de slechte als de goede aandelen van het beursjaar een extra zetje naar beneden dan wel omhoog. Het gegeven dat grotere beleggers vrij vroeg in december de boeken sluiten, zorgt ervoor dat een beetje vraag of aanbod in de laatste weken van het jaar tot grote koersuitslagen kan leiden.
Zal het dit en begin volgend jaar weer zo lopen. Er wordt in 2015 voor Europa zelfs door de meest pessimistische economen nog steeds een economisch herstel verwacht. Dat moet ontspruiten aan het effect van de maatregelen van de ECB en een zwakker wordende euro, wat de export positief moet beïnvloeden. Daarnaast gaan de beleggers wereldwijd uit van een zich doorzettend economisch herstel in de Verenigde Staten.
Een andere slag om de arm vormt de verwachte toekomstige renteverhoging door zowel de Fed als de Bank of England al zal dat, gegeven de lage inflatie, nog even op zich laten wachten. Maar dat hoeft niet negatief te zijn voor de beurzen, zolang deze maar plaatsvinden tegen een achtergrond van een voortgaand economisch herstel. We kunnen gevoeglijk aannemen dat de rente alleen maar verhoogd zal worden als dat inderdaad het geval is.
