Bestaat de onvoorwaardelijke, LIEFDE?

Liefde is mooi, maar hoe maak je samen op langere termijn een bevredigende relatie?

De verkeringsfase, kiloknaller of biologisch gerijpt?

Veel mensen hechten grote waarde aan ‘de spontane en toevallige ontmoeting’. En in een onbewaakt moment van blinde helderheid, hanteren zij plots een verdachte cirkelredenatie waarin zij in deze toevallige ontmoeting het ultieme bewijs zien ‘Dat dit de ware wel moet zijn’ met hooggespannen verwachtingen of adorerende acceptatie? Alles is leuk en verschillen worden gezien als welkome aanvulling op jezelf. Zo ontstaat een Poldermodel die de overeenkomsten benadrukt en de lastige verschillen glad strijkt. Een vlakke saaie weide waar je snel op uitgekeken raakt. De meeste verkeringen gaan echter uit en is deze plofkip slechts een kort leven beschoren.

Waarom de onvoorwaardelijke liefde altijd over de houdbaarheidsdatum gaat

Omdat je het nu eenmaal nooit over alles eens kunt zijn, dus spanningen zijn onvermijdelijk. Slechts een kwestie van tijd.

• Zo was die zelfverzekerde jonge adonis die jou uit je moeilijke periode haalde, en je deed voelen alsof jij de enige was, nu die narcistische eikel die vreemd gaat met je beste vriendin.
• Die stabiele begripvolle man die uren zonder enig commentaar naar jouw gezeur kon luisteren, blijkt nu een man met Asperger.
• Die zorgzame aantrekkelijke vrouw die je met haar bewonderende blik blindelings volgde in al jouw grillen, zeurt nu aan je kop dat je op tijd thuis moet zijn en heeft hoofdpijn als je wil vrijen.

Hoe dit kan? Simpelweg omdat jullie dit ‘samen’ hebben laten gebeuren!

Waarom de onvoorwaardelijke liefde niet smaakt

Als je onvoorwaardelijk van iemand denkt te houden, dan impliceert dit dat je geen verwachtingen hebt. En zonder wensen ontken je je persoonlijke behoeften en lever je teveel van je eigenheid. In ruil voor, waardering en trouw? En de ander zal dan meer nemen dan jou lief is en zo raakt je relatie alsnog uit balans. ‘Zeg jij maar wat je wil’ maakt jezelf tot mak schaap en wordt je samen een éénheidsworst, zonder geur of smaak.

‘Zonder conflicten krijg je een eenheidsworst zonder smaak’.

Onderhandelingsfase en de valkuilen

In de relatietherapieën kom ik nogal eens oude koeien tegen die nog springlevend zijn. Dan blijkt dat de conflictfase is uitgesteld of overgeslagen en moet de biologische rijping alsnog ontwikkeld worden. Het gaat dan om zeer uiteenlopende zaken zoals: De keuze voor kinderen, schoonfamilie, vrijheid, verschil in seksuele behoeften. Of er is spanning ontstaan door een te vastgeroeste relatiepatroon dat is gaan knellen. Bijvoorbeeld over de disbalans in zorg geven en zorg nemen, ondankbaarheid, wie het voor het zeggen heeft enz. Kortom over zaken die ter discussie stellen of de relatie eerlijk genoeg is.

Risicovolle onderhandelstrategieën

In het begin van de relatie wordt de toon gezet over de relatiedefinitie en komen communicatiepatronen snel vast te liggen.

• ‘Als jij dat wil dan doe ik dat wel voor jou’ (wie heeft het voor het zeggen)
• ‘Als ik jou goed verzorg, dan hou je toch van me’ (liefde opeisen door zorg)
• ‘Dat zie je verkeerd’ (je bent gek, ik zie het juist, luister daarom naar mij)
• ‘Ik wil het nu’ (drammen)
• ‘Nee nu niet’ (uitstellen van conflict)
• ‘Het gras is elders groener’ (waar je tegen dezelfde problemen oploopt)

Stellen kiezen vaak de verkeerde oplossingsstrategieën, zodat zij de ander of zichzelf kwijt raken.

Relatietherapie

In relatietherapie worden alsnog de niet opgeloste issues aangesneden en geef ik jullie ruimte voor:

• het uitspreken van ieders wensen en behoeften.
• oprechte belangstelling en begrip zonder direct te oordelen en een mening te geven.
• door een bril te kijken van nieuwsgierigheid waarin je de goede intenties van de ander weer kunt zien.
• oefenen met onderhandelen tot Win-win en met concrete afspraken.
• ik verhelder de valkuilen in jullie oude relatiepatroon
• geef volop feedback over jullie communicatiepatronen en onderhandelingsstijl.
• en help jullie bevredigender relatiepatronen te ontwikkelen.

‘Liefde is in harmonie leven met elkaars verschillen, zonder dat het saai wordt’.